“MY JOURNEY”
“PENGALAMAN PRIBADI”
SKAL Ing Jogja
Crita iki dak alami nalika semester siji akhir, kelas loro SMP. Sabtu, 22 Desember
2011 aku karo kanca-kancaku budhal SKAL menyang Jogja. Ning perjalanan menyang
Jogja. TL(Tour Leader) nggone bis sing tak tumpaki nyetelne lagu POP. TL(Tour Leader) ngongkon sapa sing gelem maju
dikongkon maju. Dina kuwi pas kancaku Bobby ulang tahun, dadi arek-arek
ngongkon dheweke maju nyanyi. Kabeh padha nyanyi-nyanyi lan enek arek sing
mabuk.sakwise nyanyi-nyanyi kabeh padha keturon. Tangi turu gak krasa wes teka Solo. Ndek Solo
mandhek sediluk mangan lan leren sediluk. Sakwise kuwi nglanjutne perjalanan menyang Candi
Prambanan.
Saka
Prambanan, NIng Prambanan kanca-kanca langsung metu saka bis lan mlaku menyang
loket njupuk tiket lan mlebu Candi Prambanan. Ning candi Prambanan kanca-kanca
jek tas teka wis langsung foto- foto. Menyang Candi Prambanan aku Lan
kanca-kanca mubeng-mubeng ndelok Candi
Prambanan. Selain ndelok Candi Prambanan aku karo kanca-kanca foto-foto karo bule.Sakwise kesel ning Candi Prambanan aku karo kanca-kancaku mbalik menyang bis. Sakwise
kuwiaku karo kanca-kancaku nglanjutne
perjalanan menyang Malioboro.
Saka
Malioboro, ning Malioboro aku lan kanca-kancaku langsung tuku barang-barang.
Kanca-kancaku pada tuku macem-macem ana sing tuku sandal, kaos, kacamata, lan
liyane. Ning ndalan aku lan kanca-kancaku misah. Aku ora ngerti ning ndi kanca-kancaku
liyane aku blanja, cuma karo Rossa lan Tiwi.Sakwise kesel blanja aku karo
kanca-kancaku mbalik menyang bis. pas nggone panggon bis, aku karo kancanku
bingung golek’i bis sampek muter-muter ping telu. Akhire aku ketemu karo
kancaku Keken, Puteri ,Erin , lan Indah. Kabeh padha goleki bis bareng-bereng
sampek akhire ketemu. Sakwise kuwi bise budhal menyang hotel kanggo turu.
Saka
Hotel, aku lan kanca-kancaku langsung njupuk kunci lan mlebu kamare dhewe-dhewe
sing wis dibagi. Ning kamar aku lan kanca-kancaku langsung nata barang lan
adus. sakwise adus aku lan kanca-kancaku mapan turu. Tapi aku lan kanca-kancaku
malah guyon ngakak tengah wengi. Aku lan kanca-kancaku ngguyu, cuma gara-gara kipas
angin. Akhire aku lan kanca-kancaku kesel lan keturon. Kecuali Yudith sing ora
iso meneng lan kakehan polah. Ora krasa wis isuk aku lan kanca-kanca adus lan
sholat. Sakwise kuwi aku tata-tata barang lan siap ninggalne hotel lan budhal
menyang Candi Borobudur.
Saka
Borobudur,aku lan kanca-kancaku mlaku menyang panggone candi. Panggone candi
karo parkirane adoh banget aku sampek kesel mlaku. Pas apene mlebu daerah candi
Borobudur kabeh dikongkon nggawe kain batik.. Pas wis ngerti panggone candi
aku rasane males kanggo munggah amarga
dhuwur lan akeh andane. Tapi akhire munggah amarga kabeh munggah. Wes teka
ndhuwur rasa kesele ilang, pemandangane apik banget. Candi Borobudur diubengi gunung-gunung kang apik . Ora krasa
wektune wes entek lan kudu mbalik menyang bis. Mari menyang Candi Borobudur
diterusne menyang Kraton Jogja, Taman Pintar, Museum Dirgantara.
Sakwise
menyang panggonan wisata ing Jogja akhire wektune mulih. Pas menyang bis
kanca-kanca diputerne lagu POP lan dikongkon sapa sing gelem nyanyi. Akhire
sing nyanyi Keken karo Yudith lan kanca-kanca sing liyane iya nyanyi tapi ora
gawe mic. Ora krasa lagune wis entek lan kabeh wis padha kesel lan keturon. Jam
siji aku tangi amarga kanca-kancaku padha rame. Akhire aku ora turu tapi melu
guyon sampe teka Pare jam setengah loro. Ning ngarep sekolah aku wis dipapak
ibukku lan akhire mulih.
Gloomy Sunday
“Minggu Suram”
Cerita ini aku alami waktu aku masih kecil. Hari
itu hari minggu, aku dan teman-temanku berencana untuk jalan-jalan
pagi.Dahulu didekat rumahku dulu ada
seorang tetangga yang memelihara seekor anjing.
Hari
itu sudah hari minggu ada salah seorang temanku yang membangunkanku. Dengan
sekejab aku langsung terbangun. Satelah aku bangun aku cucimuka dan gosok
gigi.Setelah itu aku ganti pakaian dan segera keluar menghampiri temanku.
Saat
jalan-jalan pagi ada seorang temanku yang menggoda anjing milik
tetangga.Akhirnya anjing itu marah dan mengejar kami. Aku yang saat itu masih
ditertinggal dibelakang dan tidak tahu
apa-apa tiba-tiba disuruh lari oleh teman-temanku. Akhirnya aku hanya bisa ikut
lari. Saat aku berlari tiba-tiba ada seorang temanku yang menyenggolku hingga akhirnya aku terjatuh.
Saat jatuh aku tidak sadar kalau lenganku terluka, aku hanya merasa lenganku
pedih . Dan saat itu dadaku sangat sakit dan sesak (sulit untuk bernafas). Dan
saat aku melihat lenganku ternyata lenganku terluka cukup parah.
Setelah
mengetahui tanganku terluka aku segera kembali pulang. Saat dirumah aku
bercerita kepada ibuku dan aku meminta tolong kepada ibuku untuk mmengobati
lukaku. Akhirnya ibuku membantuku untuk mengobati lukaku. Saat mengobati lukaku
ibuku juga memarahiku karena masih pagi-pagi sudah ada masalah. Aku hanya bisa
mendengarkan.
Selama
aku menderita luka itu aku sangat menderita.Dan saat itu aku tidak berani
mendekati hewan yang namanya anjing dan jika ada anjing aku selalu ketakutan
sendiri.
“SEKIAN”
Tidak ada komentar:
Posting Komentar